W dniu 12 grudnia 2017 roku Poseł Małgorzata Zwiercan wystosowała interpelację do Ministra Finansów Pana Mateusza Morawieckiego w sprawie ulgi podatkowej dla seniorów korzystających z Internetu.
Szanowny Panie Ministrze,
według prognoz demograficznych w Polsce, podobnie jak w innych krajach europejskich, przybędzie seniorów.
Osoby starsze należą wg wielu badań do najbiedniejszej grupy społecznej. Niemal połowa polskich emerytów i rencistów deklaruje, że nie starcza im pieniędzy do końca miesiąca.
Wielu z nich właśnie z powodu złej sytuacji ekonomicznie nie ma ochoty na podjęcie żadnych form aktywności. Jedną z form uaktywnienia seniorów jest niewątpliwie korzystanie z komputera oraz sieci Internet.
W moim przekonaniu wprowadzenie ułatwień dla seniorów, którzy ukończyli 60 rok życia w postaci darmowego Internetu może sprawić ich większą aktywność i zadowolenie z jesieni życia.
Musimy pamiętać, że seniorzy, żyjący często samotnie, na skutek działań poprzedniego rządu, borykają się z rozłąką z dziećmi i wnukami. Czasami internetowy kontakt jest jedyną możliwością, by zobaczyć „na żywo” swoich najbliższych.
Wspierając seniorów i więzi rodzinne państwo polskie powinno im pomóc.
1.
Czy Pan minister planuje wprowadzenie ulgi podatkowej dla seniorów korzystających z sieci Internet w celach prywatnych?
Z poważaniem
Poseł Małgorzata Zwiercan
15 stycznia 2018 roku Poseł Małgorzata Zwiercan otrzymała odpowiedź na swoja interpelację w sprawie planów rządu dotyczących wprowadzenia ulgi podatkowej dla seniorów korzystających z Internetu w celach prywatnych.
Od 2005 r., na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) – dalej „ustawa PIT – podatnicy tego podatku, którzy w roku podatkowym ponieśli wydatki z tytułu użytkowania sieci Internet mogą odliczyć je od dochodu przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Odliczeniu podlega kwota
faktycznie zapłacona w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 760 zł, udokumentowana dokumentem stwierdzającym jej poniesienie.
Odliczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6a, przysługuje podatnikowi w kolejno po sobie następujących dwóch latach podatkowych, jeżeli w okresie poprzedzającym te lata nie korzystał
z tego odliczenia. Stanowi o tym art. 26 ust. 6h ustawy PIT, który został dodany z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawą z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1278). Podkreślić przy tym należy, że ustawa nowelizująca została uchwalona w oparciu o rządowy projekt zawarty w druku nr 591/VII kadencja przewidujący likwidację przedmiotowej ulgi. W uzasadnieniu tego projektu wskazano bowiem, że celem wprowadzenia ulgi internetowej było zrekompensowanie podatnikom wzrostu cen dostawy usługi spowodowanej podniesieniem stawki podatku VAT z 7% do 22%. Proponuje się likwidację tej ulgi, gdyż w ostatnich latach z uwagi na konkurencję na rynku dostawców mediów
elektronicznych ceny dostępu do sieci Internet uległy znacznej obniżce. Ponadto u podstaw przedkładanej propozycji leży malejące społeczne znaczenie tej ulgi ze względu na dynamiczny
rozwój usług internetowych i powszechność korzystania z Internetu. O ile zatem ulga przyczyniła się do zniwelowania „szoku cenowego” związanego z opodatkowaniem usług dostępu do Internetu
podatkiem VAT, kiedy ceny usług były relatywnie wysokie, o tyle obecnie, kiedy ceny tych usług spadły, nie jest już czynnikiem warunkującym decyzję o zakupie tej usługi. W konsekwencji,
użytkowanie Internetu nie wymaga już długofalowego wsparcia w postaci ulgi podatkowej, co znajduje odzwierciedlenie w czasowym ograniczeniu w stosowaniu tej ulgi.
Powyższe zasady mają zastosowanie do wszystkich podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. niezależnie od wieku, profesji czy zamożności. W ten sposób na gruncie ustawy
PIT respektowana jest zasada równości wobec prawa oraz powszechny obowiązek podatkowy, o których mowa w art. 32 i 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Jednocześnie uprzejmie informuję, iż zagadnienie zmiany zasad korzystania z ulgi internetowej przez seniorów było wielokrotnie analizowane przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych. Z wnioskiem w tej sprawie występowali zarówno posłowie,senatorowie, jak również przedstawiciele seniorów.
Zagadnienie to było również rozpatrywane w dniu 25 lipca 2017 r. przez senacką Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w związku z petycją Nr P9-13/17 oraz na posiedzeniu w dniu 12 września 2017 r. przez sejmową Komisję do Spraw Petycji w związku z petycją Nr BKSP-145- 217/17. Zarówno senacka Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, jak i sejmowa
Komisja do Spraw Petycji, podjęły decyzję o niepodejmowaniu prac w przedmiocie zmiany przepisów ustawy PIT w kształcie proponowanym przez seniorów.
Odnosząc się natomiast do poruszonej w interpelacji kwestii wprowadzenia ułatwień dla seniorów w postaci darmowego Internetu, pozwolę sobie przytoczyć stanowisko Ministra Cyfryzacji w tej sprawie)
„Obecnie przewidzianych i stosowanych jest szereg narzędzi mających na celu przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia cyfrowego, które z uwagi na skierowanie ich do ogółu społeczeństwa mają
istotne znaczenie również w kontekście ułatwień dla seniorów. Do kwestii tych należy zaliczyć:
1. usługę nieodpłatnego, powszechnego dostępu do sieci Internet (dalej „usługa BDI”)
Zgodnie ze zobowiązaniami nałożonymi przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej „Prezes UKE”) w decyzji z dnia 22 listopada 2016 r., na Aero2 sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
(dalej „Aero2”), przedsiębiorca ten jest zobowiązany do „zapewnienia w okresie – od dnia rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych rezerwacją do upływu 36 miesięcy od osiągnięcia 50% pokrycia ludnościowego obszaru Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem częstotliwości objętych Rezerwacją – nieodpłatnego, powszechnego dostępu do sieci Internet
(zwanego dalej „BDI”) z użyciem co najmniej 20% pojemności sieci działających z wykorzystaniem, będących w dyspozycji Oferenta, częstotliwości z zakresu do 1 GHz, przy objęciu
zasięgiem BDI co najmniej 75% pokrycia ludnościowego obszaru Rzeczypospolitej Polskiej”.
Jak wynika z informacji zawartych na stronie Aero2, w zasięgu BDI znajduje się aktualnie 99% mieszkańców Polski. Usługa BDI, jako usługa o charakterze niekomercyjnym, jest usługą
nieodpłatną, a biorąc pod uwagę jej zasięg – w zasadzie ma charakter powszechny. Związane jest to z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi prędkości usługi świadczonej w ramach BDI (prędkość
downlink w ramach BDI dla jednego użytkownika jest na poziomie nie większym niż 512 kb/s) oraz czasu trwania jednorazowej sesji (czas trwania jednorazowej sesji w ramach BDI nie jest
dłuższy niż 60 minut, przy czym po wpisaniu tzw. kodu CAPTCHA możliwe jest ponowne uzyskanie odstępu do BDI). Niewątpliwie należy uznać, że pomimo powyższych ograniczeń, usługa BDI umożliwia korzystanie z Internetu w podstawowym zakresie (takim jak przeglądanie stron www, odbiór poczty e-mail) i z uwagi na jej powszechność i nieodpłatność jest usługą skierowaną w dużej mierze do osób wykluczonych cyfrowo, w tym także do osób z najbiedniejszych grup społecznych oraz osób starszych.
2. możliwość świadczenia usługi dostępu do Internetu przez jednostki samorządu terytorialnego bez pobierania opłat lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa
Zgodnie z ustawą o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych jednostka samorządu terytorialnego może w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej
świadczyć, z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, usługi na rzecz użytkowników końcowych). Działanie to (w szczególności
bezpłatna usługa dostępu do Internetu) może być wykonywane, jeżeli nie jest zaspokojone zapotrzebowanie użytkowników końcowych w zakresie dostępu do usług telekomunikacyjnych.
Działalność taka musi być proporcjonalna i niedyskryminująca. Megaustawa umożliwia również świadczenie usługi dostępu do Internetu bez pobierania opłat lub w zamian za opłatę
niższą niż cena rynkowa po spełnieniu określonych w ustawie wymagań i uzyskaniu (wydanej w drodze decyzji) zgody Prezesa UKE.
Jak wynika z dotychczasowej praktyki, jednostki samorządu terytorialnego dosyć często korzystają z przydzielonego im przez Megaustawę uprawnienia do prowadzenia działalności
telekomunikacyjnej, w tym w szczególności w postaci świadczenia bezpłatnej usługi dostępu do Internetu (przede wszystkim za pomocą hotspotów umożliwiających dostęp do sieci Internet
w miejscach publicznych). Szczegółowe warunki i zakres świadczenia bezpłatnej usługi dostępu do Internetu przez daną jednostkę samorządu terytorialnego, która wystąpiła o taką zgodę,
określane są w decyzji Prezesa UKE. Podobnie jak w przypadku usługi BDI, usługa świadczenia bezpłatnego dostępu do sieci Internet również ma ograniczony charakter (w zakresie maksymalnej
przepływności łącza, obszaru którego dotyczy taka działalność oraz limitów czasowych, po upływie których następuje zakończenie połączenia – ograniczenia zawarte są w decyzji Prezesa
UKE). Należy jednak uznać, iż również w tym przypadku działania tego typu sprzyjają eliminacji zjawiska wykluczenia cyfrowego, w tym wśród osób starszych.
3. projekt WiFi 4EU w związku ze zmianami w Regulation of The European Parliament and of The Council amending Regulations (EU) No 1316/2013 and (EU) No 283/2014 as
regards the promotion of Internet connectivity in local communities
Projekt WiFi4EU ma na celu zapewnienie bezpłatnego dostępu do szybkich sieci WiFi w miejscach publicznych. Zgodnie z projektem Unia Europejska wykorzystując specjalny
mechanizm finansowy (fundusz) może refinansować w 100% zakup sprzętu i instalacji urządzeń, natomiast instytucje publiczne (samorządy), wnioskujące o granty będą opłacały miesięczną
opłatę abonencką. Sieci w ramach WiFi4EU nie mogą konkurować z podobnymi, istniejącymi już prywatnymi lub publicznymi sieciami WiFi.
Projekt WiFi4EU ma zachęcić instytucje publiczne (miejscowe władze, dostawców usług publicznych) do zapewnienia darmowego lokalnego dostępu do sieci WiFi w miejscach
publicznych takich jak biblioteki, szpitale, urzędy. Tym samym priorytetowo wsparciem finansowym objęte zostaną centra życia publicznego, w tym szczególnie te o otwartej strukturze
i łatwym dostępie. W celu maksymalizacji korzyści wynikających z dostępu do bezpłatnego
Internetu Komisja proponuje, aby finansowanie projektu WiFi4EU było ograniczone do przypadków, gdy na danym terenie nie ma swobodnego dostępu do publicznych i prywatnych
sieci, zapewniających usługę dostępu do bardzo szybkiego Internetu.
Projekt WiFi4EU, realizowany będzie do 2020 r. i finansowany w ramach Wieloletnich Ram Finansowych 2014-2020, a jego sumaryczna wartość wyniesie 120 mln EUR.
Pierwsze zaproszenie do składania wniosków zostaną opublikowane na początku 2018 r. Ministerstwo Cyfryzacji będzie w tym zakresie również prowadzić ogólnopolskie działania
informacyjne.
Nie dostęp do Internetu, a brak potrzeb oraz kompetencji są podstawowym powodem braku korzystania z sieci Internet.
Korzystanie z Internetu w przypadku osób starszych może rzeczywiście wpłynąć na zwiększenie ich aktywności i zadowolenia z życia. Jednak tylko dla niecałych 6% względy ekonomiczne są
przeszkodą w korzystaniu z Internetu. Badanie GUS (Wykorzystanie technologii informacyjno- telekomunikacyjnych w gospodarstwach domowych 2017) wskazuje, że największym ograniczeniem w korzystaniu z Internetu wśród osób starszych jest brak potrzeby korzystania z sieci oraz brak umiejętności w tym kierunku.
Wyniki badania GUS Wykorzystanie technologii informacyjno-telekomunikacyjnych w gospodarstwach domowych 2017
Wiek
Osoby niekorzystające z Internetu w ciągu ostatnich 3 miesięcy z powodu: 56-64 66-74
– zbyt wysokich kosztów 5,3 5,8
– braku potrzeby korzystania z Internetu 34,5 53,5
– braku odpowiednich umiejętności 28,7 43,8
– obaw związanych z korzystaniem z Internetu 1,5 3,6
– niepełnosprawności 1,6 2,5
Dlatego zdaniem Ministerstwa Cyfryzacji kluczowe znaczenie dla zwiększenia aktywności i dobrostanu psychicznego osób starszych będą miały działania zachęcające seniorów do aktywności w sieci, pokazujące im korzyści z tego wynikające oraz kształtujące ich umiejętności.
Na potrzeby zachęcenia seniorów do aktywności w sieci realizowane są działania szkoleniowe oraz uświadamiające. Projekty realizowane w ramach III osi priorytetowej POPC do roku 2020 przewidują prowadzenie szkoleń w zakresie rozwoju kompetencji cyfrowych, z których spora część skierowana jest właśnie do seniorów. Na ich realizacje przeznaczone zostało w sumie 250,6 mln zł, z czego 90,6 mln na działania skierowane wyłącznie do osób powyżej 65 roku życia.
Ponadto w końcu 2017 r. uruchomiony został projekt Kampanie edukacyjno-informacyjne na rzecz upowszechniania korzyści z wykorzystywania technologii cyfrowych, którego celem jest
podniesienie świadomości publicznej na temat korzyści płynących ze stosowania technologii cyfrowych, w tym e-usług publicznych. Liczymy, że projekt przyczyni się do zmniejszenia barier
mentalnych, powodujących brak zainteresowania korzystaniem z sieci wśród osób starszych, których w największym stopniu dotyczy problem wykluczenia cyfrowego. Na działania
uświadamiające w zakresie jakości życia podnoszonej w wyniku korzystania z sieci, bezpieczeństwa przebywania w sieci oraz usług elektronicznych administracji publicznej przeznaczone zostało ponad 25 mln zł.”.
Biorąc pod uwagę obecne zasady korzystania z podatkowej ulgi internetowej oraz wszystkie wyżej opisane działania sprzyjające eliminacji zjawiska wykluczenia cyfrowego (obejmujące swoim
zakresem także osoby starsze), brak jest podstaw do podjęcia dodatkowych kroków zmierzających w kierunku wprowadzenia „ulgi podatkowej dla seniorów korzystających z sieci Internet w celach
prywatnych”.
Łączę wyrazy szacunku,
z upoważnienia Ministra Finansów
PODSEKRETARZ STANU
Paweł Gruza