Warning: A non-numeric value encountered in /wp-content/themes/proparty/fw/core/core.reviews.php on line 214

Warning: A non-numeric value encountered in /wp-content/themes/proparty/fw/core/core.reviews.php on line 214
Interpretacja w sprawie uczniów z chorobą przewlekłą w szkole

Interpretacja w sprawie uczniów z chorobą przewlekłą w szkole

W dniu 20 listopada Poseł Małgorzata Zwiercan wystosowała interpelację  do Minister Edukacji Narodowej Pani Anny Zalewskiej w sprawie uczniów z chorobą przewlekłą w szkole

 

Szanowna Pani Minister,

 

Dzieci przewlekle chore i niepełnosprawne mają prawo uczęszczać do ogólnodostępnych  szkół. Przyjęcie takiego dziecka do szkoły warunkowane jest (w przypadku kształcenia ponadpodstawowego) zgodą dyrektora i wzięciem przez niego odpowiedzialności za zapewnienie uczniowi bezpiecznego i higienicznego pobytu w placówce oświatowej.

Część uczniów z chorobą przewlekłą podczas pobytu w szkole musi przyjmować leki lub badać poziom cukru. Niestety niewielu rodziców najmłodszych uczniów, ze względu na pracę zawodową,  może podawać dziecku leki osobiście. Obowiązek ten mogą delegować na podstawie umowy jednemu z pracowników szkoły. Zdarza się jednak, że nauczyciele odmawiają podania leku lub przeprowadzenia badania poziomu cukru, bo nie chcą brać odpowiedzialności za te zabiegi. Nie mają również odpowiednich przeszkoleń w tym zakresie.

Naturalne jest, że zabiegi medyczne, w tym podawanie leków mogłaby wykonywać szkolna pielęgniarka, która ma niezbędną wiedzę medyczną. Jednak poważanym problemem w polskich szkołach jest brak pielęgniarek. Sytuacja  dotyczy przede wszystkim małych szkół wiejskich, gdzie pielęgniarki nie ma wcale lub pojawia się w szkole raz –dwa razy w tygodniu na kilka godzin. W takim przypadku pobyt ucznia przewlekle chorego w szkole bywa poważnym kłopotem zarówno dla rodziców, jak i kadry pedagogicznej.

W związku z powyższym proszę o odpowiedzi na następujące pytania:

  1. W ilu polskich szkołach brakuje etatowych pielęgniarek?
  2. Kto odpowiada za szkolenie nauczycieli, którzy w przypadku nieobecności pielęgniarek podają dziecku leki lub badają poziom cukru we krwi?
  3. Czy ministerstwo planuje zmiany regulujące funkcjonowaniem dzieci z chorobami przewlekłymi w polskiej szkole?
  4. Jakie działania zamierza podjąć ministerstwo w celu ujednolicenia rozwiązań dotyczących wykonywania przez nauczyciela zabiegów medycznych?

Z poważaniem

Poseł Małgorzata Zwiercan

 

 

 

 

W dniu 14 grudnia 2018 r. Poseł Małgorzata Zwiercan otrzymała odpowiedź na swoją interpelację w sprawie uczniów z chorobą przewlekłą w szkole

 

Szanowna Pani Poseł,

dzieci z chorobami przewlekłymi stanowią dość liczną grupę[1]. Uczniowie ci realizują obowiązek nauki na podstawie przepisów Prawa oświatowego[2]  i są objęci podstawą programową kształcenia ogólnego[3]. Jednocześnie mogą oni otrzymać opinię o objęciu pomocą psychologiczno-pedagogiczną[4]  lub z uwagi na stan zdrowia albo przebieg leczenia – realizować naukę w formie indywidualnego nauczania[5].

Zgodnie z prawem oświatowym zapewnienie uczniom, w tym również z chorobą przewlekłą, bezpiecznych i higienicznych warunków opieki, nauki i wychowania należy do obowiązków organu prowadzącego szkołę[6]. Dyrektor przedszkola, szkoły, placówki wykonuje zadania związane m.in. z organizacją pracy, zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom oraz sprawuje nad nimi opiekę
i  stwarza warunki do ich harmonijnego rozwoju psychofizycznego[7]. Nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych realizuje zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom. Powinien on również doskonalić się zawodowo, zgodnie z potrzebami szkoły[8].

Sprawowanie opieki nad uczniem chorym przewlekle wymaga przekazania przez jego rodziców/opiekunów dyrektorowi placówki istotnych informacji o stanie zdrowia, stosowanej diecie i rozwoju psychofizycznym dziecka[9]. Pozwoli to dyrektorowi na organizację pracy i przygotowanie nauczycieli do  sprawowania funkcji opiekuńczych wobec chorego przewlekle ucznia.
Po uzyskaniu upoważnienia od rodziców dziecka i odpowiednim przeszkoleniu, nauczyciel – w razie nieobecności pielęgniarki[10] – powinien podjąć czynności z zakresu pomocy przedmedycznej, adekwatnie do potrzeb dziecka[11].

Czas pracy pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania albo higienistki szkolnej w szkole uzależniony jest od liczby uczniów danej szkoły. Zasady obliczania liczby uczniów na jeden tzw. etat przeliczeniowy pielęgniarki albo higienistki szkolnej określa załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej[12]. Określenie liczby uczniów na etat pielęgniarki uwzględnia całość zadań realizowanych przez pielęgniarkę albo higienistkę szkolną i jest wynikiem analizy czasu koniecznego do realizacji określonych procedur, zależnych w szczególności od stanu zdrowia ucznia (w tym: choroby przewlekłej lub niepełnosprawności). Należy podkreślić, że pielęgniarka nie jest etatowym pracownikiem szkoły, a jedynie na terenie szkoły – w użyczonym przez dyrektora szkoły gabinecie profilaktyki zdrowotnej – udziela świadczeń zdrowotnych zgodnie z umową zawartą z Narodowym Funduszem Zdrowia. Harmonogram pracy pielęgniarki w danej szkole określa umowa z NFZ. Liczba pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania udzielających świadczeń zdrowotnych uczniom w szkołach od kilku lat utrzymuje się na zbliżonym poziomie i wynosi około 8 000 osób.

Aktualnie procedowany przez Ministra Zdrowia projekt ustawy o opiece zdrowotnej nad uczniami[13] przewiduje m.in. określenie sposobu sprawowania opieki nad uczniami przewlekle chorymi i niepełnosprawnymi podczas pobytu w szkole. W celu zapewnienia im właściwej opieki pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania albo higienistka szkolna będzie zobowiązana do współpracy z rodzicami ucznia oraz dyrektorem i pracownikami szkoły. Współpraca będzie obejmowała wspólne określenie sposobu opieki nad uczniem, dostosowanego do jego stanu zdrowia, w sytuacji konieczności podawania leków oraz wykonywania innych czynności podczas pobytu w szkole.

Określono ponadto, że minister właściwy do spraw zdrowia może ogłosić, w drodze obwieszczenia, zalecenia postępowania dotyczące opieki nad uczniami przewlekle chorymi i niepełnosprawnymi w szkole, opracowane przez towarzystwa naukowe zrzeszające specjalistów w danej dziedzinie. Dyrektor szkoły będzie zapewniał szkolenia dla pracowników szkoły dotyczące sposobu postępowania wobec uczniów przewlekle chorych  lub niepełnosprawnych, odpowiednio do ich potrzeb.

Każdy przypadek ucznia z chorobą przewlekłą wymaga indywidualnego traktowania. Aktualne rozwiązania prawne, wzmocnione projektowanymi przepisami, mają na celu lepsze wypełnianie przez szkoły funkcji wychowawczych i opiekuńczych wobec uczniów, w tym przewlekle chorych.

 

Z poważaniem

 


Z upoważnienia
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJMarzena Machałek

Sekretarz Stanu
/ – podpisany cyfrowo/

 

 

 

 

 

[1] Wyniki badania pokazują, że prawie 27% ogółu badanych dzieci chorowało w 2014 r. przewlekle na co najmniej 1 chorobę, czyli więcej niż co czwarte dziecko. Częściej chorowały

dzieci w wieku 10-14 lat (32%) oraz 5-9-letnie (28%) niż najmłodsze w wieku 0-4 lata (około 20%). Dzieci najczęściej chorowały przewlekle na różnego rodzaju alergie (prawie 15%), astmę – 4%. Informacje na podstawie: Stan zdrowia ludności Polski w 2014 r. https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/zdrowie/zdrowie/stan-zdrowia-ludnosci-polski-w-2014-r-,6,6.html

[2] Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2018 poz. 996, z późn. zm.).

[3] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. Dz.U. 2017 r. poz. 356, ze zm.).

[4] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1591).

[5] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci
i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. 2017 r. poz. 1616).

[6] Art. 10 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe.

[7] Art. 68 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe.

[8] Art. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2018 r. poz. 967).

[9] Art. 1555 ustawy Prawo oświatowe.

[10] Art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo oświatowe. Szkoła publiczna powinna zapewnić uczniom możliwość korzystania z gabinetu profilaktyki zdrowotnej wyposażonego w sprzęt, o którym mowa w przepisach mówiących o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w części dotyczącej warunków realizacji świadczeń gwarantowanych pielęgniarki lub higienistki szkolnej.

[11] https://www.gov.pl/web/zdrowie/uczen-przewlekle-chory-w-szkole

[12] Dz. U. z 2016 r. poz. 86, z późn. zm.

[13] UD349 w Rządowym Procesie Legislacyjnym

Ta strona używa ciasteczek Więcej informacji

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close